Дар ҷаҳони нассоҷӣ, интихоби бофандагӣ метавонад ба намуди зоҳирӣ, матоъ ва иҷрои матоъ таъсир расонад. Ду намуди маъмули бофандагӣ бофтани оддӣ ва бофтан мебошанд, ки ҳар кадоме дорои хусусиятҳои хоси худ мебошанд. Биёед ба фарқиятҳои байни ин усулҳои бофандагӣ омӯзем.
Бофтани оддӣ, ки бо номи табби низ маълум аст, соддатарин ва асоситарин намуди бофтан мебошад. Он риштаи бофандагӣ (уфуқӣ) ба болои ва дар зери риштаи ҳалқа (амудӣ) бо як намунаи пайваста, эҷод кардани сатҳи ҳамвор ва мутавозинро дар бар мегирад. Ин усули оддии бофандагӣ ба матои мустаҳкам бо қувваи баробар дар ҳар ду самт оварда мерасонад. Намунаҳои матоъҳои оддии бофандагӣ матоъҳои пахтагин, муслин ва калико мебошанд.
Аз тарафи дигар, бофтани бофандагӣ бо намунаи диагоналӣ тавсиф карда мешавад, ки дар натиҷаи ба ҳам пайвастани риштаи бофандагӣ бар риштаҳои сершумор пеш аз гузаштан аз зери як ё якчанд ба вуҷуд омадааст. Ин сохтори таҷассумшуда дар сатҳи матоъ риштаи диагоналӣ ё намунаи фарқкунандаро ба вуҷуд меорад. Матоъҳои бофандагӣ аксар вақт пардаи мулоим доранд ва бо устуворӣ ва устувории худ маълуманд. Деним, габардин ва твид намунаҳои маъмули матоъҳои бофандагӣ мебошанд.
Як фарқияти назаррас байни матоъҳои оддӣ ва бофташуда дар матни рӯи онҳост. Дар ҳоле ки матоъҳои оддии бофташуда намуди ҳамвор ва якхела доранд, матоъҳои бофташуда дорои матни диагоналӣ мебошанд, ки таваҷҷӯҳи визуалӣ ва андозаро илова мекунанд. Ин намунаи диагоналӣ дар бофандагии доманаи дорои "печ"-и баландтар зоҳир мешавад, ки дар он хатҳои диагоналӣ бештар намоёнанд.
Гузашта аз ин, рафтори ин матоъҳо аз нигоҳи муқовимат ба узвҳо ва кашишпазирӣ низ фарқ мекунад. Матоъҳои бофандагӣ дар муқоиса бо матоъҳои оддии бофандагӣ бештар моеъ мепӯшанд ва ба узвҳо камтар майл доранд. Ин матоъҳои бофтанро махсусан барои либосҳое мувофиқ месозад, ки мувофиқи сохтори бештар, вале чандирро талаб мекунанд, ба монанди шим ва куртаҳо.
Гайр аз ин, процесси бофандагии ин матоъхо аз чихати мураккабй ва суръат фарк мекунад. Матоъхои оддии бофандаги нисбатан содда ва зуд истехсол карда мешаванд, ки онхо барои истехсоли оммавй камхарч ва идеал мегардонанд. Баръакс, матоъҳои бофандагӣ усулҳои мураккабтари бофандагӣ талаб мекунанд, ки дар натиҷа раванди истеҳсолот сусттар ва эҳтимолан баланд шудани хароҷоти истеҳсолӣ мегардад.
Хулоса, дар ҳоле ки ҳам матоъҳои оддӣ ва ҳам бофандагӣ дар саноати нассоҷӣ ба мақсадҳои гуногун хизмат мекунанд, онҳо аз ҷиҳати намуди зоҳирӣ, матоъ, иҷроиш ва усулҳои истеҳсолӣ хусусиятҳои фарқкунанда нишон медиҳанд. Фаҳмидани ин фарқиятҳо метавонад ба истеъмолкунандагон ва тарроҳон имкон диҳад, ки ҳангоми интихоби матоъ барои лоиҳаҳо ё маҳсулоти худ интихоби оқилона кунанд.
Вақти фиристодан: апрел-07-2024