Wraz z rozwojem włókien chemicznych na dużą skalę pojawia się coraz więcej odmian włókien. Oprócz włókien ogólnych, we włóknach chemicznych pojawiło się wiele nowych odmian, takich jak włókna specjalne, włókna kompozytowe i włókna modyfikowane. Aby ułatwić zarządzanie produkcją i analizę produktu, wymagana jest naukowa identyfikacja włókien tekstylnych.
Identyfikacja włókien obejmuje identyfikację cech morfologicznych oraz identyfikację właściwości fizycznych i chemicznych. Do identyfikacji cech morfologicznych powszechnie stosuje się obserwację mikroskopową.
Istnieje wiele metod identyfikacji właściwości fizycznych i chemicznych, takich jak metoda spalania, metoda rozpuszczania, metoda barwienia odczynnika, metoda temperatury topnienia, metoda ciężaru właściwego, metoda dwójłomności, metoda dyfrakcji promieni rentgenowskich i metoda spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni itp.
1. Metoda obserwacji mikroskopowej
Stosowanie mikroskopu do obserwacji morfologii wzdłużnej i poprzecznej włókien jest podstawową metodą identyfikacji różnych włókien tekstylnych i często jest stosowaną do identyfikacji kategorii włókien. Każde z włókien naturalnych ma specjalny kształt, który można prawidłowo zidentyfikować pod mikroskopem. Na przykład włókna bawełny są płaskie w kierunku wzdłużnym, z naturalnym skrętem, przekrojem poprzecznym w pasie i wnęką centralną. Wełna jest zwinięta wzdłużnie, ma łuski na powierzchni i ma okrągły lub owalny przekrój poprzeczny. Niektóre wełny mają rdzeń w środku. Juta ma poziome sęki i pionowe paski w kierunku wzdłużnym, przekrój jest wielokątny, a wnęka środkowa jest duża.
2. Metoda spalania
Jedna z powszechnych metod identyfikacji włókien naturalnych. Ze względu na różnicę w składzie chemicznym włókien, różnią się także właściwości spalania. Włókna celulozowe i włókna białkowe można rozróżnić na podstawie łatwości spalania włókien, tego, czy są termoplastyczne, zapachu powstającego podczas spalania oraz właściwości popiołu po spaleniu.
Włókna celulozowe, takie jak bawełna, konopie i wiskoza, palą się szybko w kontakcie z płomieniem i palą się nadal po opuszczeniu płomienia, wydzielając zapach palącego się papieru, pozostawiając po spaleniu niewielką ilość miękkiego szarego popiołu; włókna białkowe, takie jak wełna i jedwab, palą się powoli w kontakcie z płomieniem i opuszczają płomień. Następnie palił się powoli, wydzielając zapach spalonych piór, pozostawiając po spaleniu czarny, chrupiący popiół.
| rodzaj włókna | blisko płomienia | w płomieniach | zostaw płomień | zapach spalenizny | Forma pozostałości |
| Włókno tencelowe | Nie topi się i nie kurczy | spalić szybko | płoń dalej | spalony papier | szary czarny popiół |
Włókno modalne | Nie topi się i nie kurczy | spalić szybko | płoń dalej | spalony papier | szary czarny popiół |
| włókno bambusowe | Nie topi się i nie kurczy | spalić szybko | płoń dalej | spalony papier | szary czarny popiół |
| Włókno wiskozowe | Nie topi się i nie kurczy | spalić szybko | płoń dalej | spalony papier | niewielką ilość białawego popiołu |
| włókno poliestrowe | kurczyć się topić | Najpierw stopić, a potem spalić, kapie roztwór | może przedłużyć spalanie | specjalny aromat | Szklista, ciemnobrązowa, twarda kula |
3. Metoda rozpuszczania
Włókna rozróżnia się na podstawie rozpuszczalności różnych włókien tekstylnych w różnych środkach chemicznych. Jeden rozpuszczalnik często może rozpuścić różne włókna, zatem w przypadku stosowania metody rozpuszczania do identyfikacji włókien konieczne jest ciągłe przeprowadzanie różnych testów rozpuszczania rozpuszczalników w celu potwierdzenia rodzaju zidentyfikowanych włókien. Metoda rozpuszczania Podczas identyfikacji zmieszanych składników zmieszanych produktów, jeden rozpuszczalnik może zostać użyty do rozpuszczenia włókien jednego składnika, a następnie inny rozpuszczalnik może zostać użyty do rozpuszczenia włókien drugiego składnika. Metodę tę można również zastosować do analizy składu i zawartości różnych włókien w produktach mieszanych. Gdy stężenie i temperatura rozpuszczalnika są różne, rozpuszczalność włókna jest inna.
Identyfikowane włókno można umieścić w probówce, wstrzyknąć odpowiedni rozpuszczalnik, wymieszać szklaną laską i obserwować rozpuszczanie się włókna. Jeżeli ilość włókien jest bardzo mała, próbkę można również umieścić na wklęsłym szkiełku o wklęsłej powierzchni, okrapić rozpuszczalnikiem, przykryć szkiełkiem i obserwować bezpośrednio pod mikroskopem. Stosując metodę rozpuszczania do identyfikacji włókien, należy ściśle kontrolować stężenie rozpuszczalnika i temperaturę ogrzewania, a także zwracać uwagę na szybkość rozpuszczania włókien. Stosowanie metody rozpuszczania wymaga dokładnego zrozumienia różnych właściwości chemicznych włókien, a procedury kontrolne są złożone.
Istnieje wiele metod identyfikacji włókien tekstylnych. W praktyce nie można zastosować jednej metody, ale do kompleksowej analizy i badań potrzeba kilku metod. Procedura systematycznej identyfikacji włókien polega na naukowym połączeniu kilku metod identyfikacji.
Czas publikacji: 06 października 2022 r