شیمی درست: تکامل تکنولوژی لباس شنا

این کار با اسپندکس آغاز شد، یک آناگرام «انبساطی» مبتکرانه که توسط شیمیدان DuPont جوزف شیورز ساخته شد.
در سال 1922، جانی وایزمولر با بازی در نقش تارزان در این فیلم به شهرت رسید. او 100 متر آزاد را در 58.6 ثانیه در کمتر از یک دقیقه به پایان رساند و دنیای ورزش را شوکه کرد. هیچ کس اهمیتی نداد و متوجه نشد که او چه نوع مایو پوشیده است. پنبه ساده است. این در تضاد شدید با کت و شلوار پیشرفته ای است که کالب درکسل آمریکایی پوشیده بود که در المپیک توکیو در 47.02 ثانیه مدال طلا را به دست آورد!
البته، در طول 100 سال، روش‌های آموزشی تغییر کرده است، اگرچه ویسمولر بر سبک زندگی تأکید دارد. او پیرو پرشور رژیم گیاهخواری، تنقیه و ورزش دکتر جان هاروی کلوگ شد. Dressel یک گیاهخوار نیست. او گوشت را دوست دارد و روز خود را با یک صبحانه پر کربوهیدرات شروع می کند. تفاوت واقعی در آموزش است. Drexel آموزش های شخصی تعاملی آنلاین را در مورد ماشین های قایقرانی و دوچرخه های ثابت انجام می دهد. اما شکی نیست که مایو او نیز تفاوت ایجاد می کند. البته ارزش 10 ثانیه نیست، اما وقتی شناگران برتر امروزی در کسری از ثانیه از هم جدا می شوند، پارچه و مدل لباس شنا بسیار مهم می شود.
هر بحثی در مورد تکنولوژی لباس شنا باید با معجزه اسپندکس شروع شود. اسپندکس یک ماده مصنوعی است که می تواند مانند لاستیک کشیده شود و به شکل جادویی به شکل اولیه خود بازگردد. اما بر خلاف لاستیک می توان آن را به صورت الیاف تولید کرد و به صورت پارچه بافته شد. Spandex یک آناگرام هوشمندانه «انبساط» است که توسط شیمیدان DuPont، جوزف شیفر، تحت هدایت ویلیام چاچی، که به دلیل اختراع سلفون ضد آب با پوشش دادن مواد با لایه ای از نیتروسلولز مشهور است، توسعه یافته است. ابداع لباس ورزشی هدف اصلی Shivers نبود. در آن زمان کمربندهای لاستیکی جزء رایج پوشاک زنان بود، اما تقاضا برای لاستیک کم بود. چالش ایجاد یک ماده مصنوعی بود که بتوان از آن برای کمربندها به عنوان جایگزین استفاده کرد.
DuPont پلیمرهایی مانند نایلون و پلی استر را به بازار معرفی کرده است و در سنتز ماکرومولکول ها تخصص زیادی دارد. Shivers با سنتز "کوپلیمرهای بلوکی" با بخش های الاستیک و صلب متناوب اسپندکس تولید می کند. همچنین شاخه هایی وجود دارد که می توان از آنها برای "پیوند متقاطع" مولکول ها برای ایجاد قدرت استفاده کرد. نتیجه ترکیب اسپندکس با پنبه، کتان، نایلون یا پشم، ماده ای است که قابل ارتجاع است و پوشیدن آن راحت است. از آنجایی که بسیاری از شرکت ها شروع به تولید این پارچه کردند، DuPont برای نسخه اسپندکس خود با نام "Lycra" درخواست ثبت اختراع کرد.
در سال 1973، شناگران آلمان شرقی برای اولین بار لباس شنای اسپندکس پوشیدند و رکوردها را شکستند. این ممکن است بیشتر مربوط به استفاده آنها از استروئیدها باشد، اما باعث می شود دنده رقابتی Speedo به چرخش درآید. این شرکت که در سال 1928 تأسیس شد، یک تولید کننده لباس شنا مبتنی بر علم است و برای کاهش مقاومت، پنبه را با ابریشم در لباس‌های شنای Racerback خود جایگزین کرد. اکنون، با توجه به موفقیت آلمان شرقی، اسپیدو به پوشش اسپندکس با تفلون روی آورد و برجستگی های V شکل کوچکی مانند پوست کوسه روی سطح ایجاد کرد که گفته می شود تلاطم را کاهش می دهد.
در سال 2000، این لباس به یک لباس تمام بدن تبدیل شد که مقاومت را بیشتر کاهش داد، زیرا مشخص شد که آب محکم‌تر از مواد مایو به پوست می‌چسبد. در سال 2008، پانل های پلی یورتان با موقعیت استراتژیک جایگزین پلی تترا فلوئورواتیلن شدند. این پارچه که اکنون از لایکرا، نایلون و پلی اورتان تشکیل شده است، پیدا شد که حباب های هوای کوچکی را به دام می اندازد که باعث شناور شدن شناگران می شود. مزیت در اینجا این است که مقاومت هوا کمتر از مقاومت در برابر آب است. برخی از شرکت ها سعی می کنند از لباس های پلی یورتان خالص استفاده کنند زیرا این ماده هوا را بسیار موثر جذب می کند. با هر یک از این "پیشرفت ها" زمان کاهش می یابد و قیمت ها افزایش می یابد. قیمت یک کت و شلوار با فناوری پیشرفته اکنون بیش از 500 دلار است.
اصطلاح "محرک های فنی" به دایره واژگان ما هجوم آورد. در سال 2009، اداره بین‌المللی شنا (FINA) تصمیم گرفت که در این رشته تعادل برقرار کند و تمام لباس‌های شنای تمام بدن و هر گونه لباس شنای ساخته شده از پارچه‌های غیر بافته را ممنوع کند. این امر باعث توقف رقابت برای بهبود کت و شلوار نشده است، اگرچه تعداد سطوح بدنی که آنها می توانند پوشش دهند اکنون محدود است. برای المپیک توکیو، اسپیدو یک لباس ابتکاری دیگر که از سه لایه پارچه های مختلف ساخته شده بود، عرضه کرد که هویت آن اطلاعات اختصاصی است.
اسپندکس به لباس شنا محدود نمی شود. اسکی بازان، مانند دوچرخه سواران، برای کاهش مقاومت هوا، یک لباس اسپندکس صاف به تن می کنند. لباس زیر زنانه هنوز بخش بزرگی از تجارت را تشکیل می دهد، و اسپندکس حتی آن را به شلوارهای ساق و شلوار جین تبدیل می کند و بدن را در موقعیت مناسب فشار می دهد تا برآمدگی های ناخواسته را پنهان کند. تا آنجا که به نوآوری شنا مربوط می شود، شاید شرکت کنندگان فقط بدن برهنه خود را با یک پلیمر خاص اسپری کنند تا هرگونه مقاومت لباس شنا را از بین ببرند! به هر حال، اولین المپیکی ها برهنه مسابقه دادند.
جو شوارک مدیر دفتر علم و جامعه دانشگاه مک گیل (mcgill.ca/oss) است. او هر یکشنبه از ساعت 3 تا 4 بعد از ظهر در رادیو CJAD 800 صبح مجری برنامه دکتر جو است.
ثبت نام کنید تا عناوین روزانه را از مونترال گزت، بخشی از شرکت Postmedia Network دریافت کنید.
Postmedia متعهد به حفظ یک انجمن گفتگوی فعال اما خصوصی است و همه خوانندگان را تشویق می کند تا نظرات خود را در مورد مقالات ما به اشتراک بگذارند. ممکن است یک ساعت طول بکشد تا نظرات در وب سایت ظاهر شوند. از شما می خواهیم که نظرات خود را مرتبط و محترمانه نگه دارید. ما اعلان‌های ایمیل را فعال کرده‌ایم - اگر پاسخ نظر، به‌روزرسانی یک رشته نظری را که دنبال می‌کنید یا نظر کاربری که دنبال می‌کنید دریافت کنید، اکنون یک ایمیل دریافت خواهید کرد. لطفاً برای اطلاعات بیشتر و جزئیات در مورد نحوه تنظیم تنظیمات ایمیل، از دستورالعمل‌های انجمن ما دیدن کنید.
© 2021 Montreal Gazette، بخشی از Postmedia Network Inc. کلیه حقوق محفوظ است. توزیع، انتشار یا چاپ مجدد غیرمجاز اکیداً ممنوع است.
این وب سایت از کوکی ها برای شخصی سازی محتوای شما (از جمله تبلیغات) استفاده می کند و به ما امکان می دهد ترافیک خود را تجزیه و تحلیل کنیم. اطلاعات بیشتر در مورد کوکی ها را اینجا بخوانید. با ادامه استفاده از وب سایت ما، با شرایط خدمات و سیاست حفظ حریم خصوصی ما موافقت می کنید.