تفاوت بین بافت ساده و پارچه جناغی

از سوی دیگر، بافت جناغی با یک الگوی مورب مشخص می شود که از درهم آمیختن نخ پود روی نخ های تار متعدد قبل از عبور از زیر یک یا چند نخ تشکیل می شود. این چیدمان پلکانی، یک نوار یا الگوی مورب متمایز بر روی سطح پارچه ایجاد می کند. پارچه های جناغی اغلب دارای روکش نرم هستند و به دلیل دوام و انعطاف پذیری خود شناخته می شوند. جین، گاباردین و توید نمونه‌های متداول منسوجات جناغی هستند.

یکی از تفاوت های قابل توجه بین پارچه های بافته ساده و پارچه های پارچه ای در بافت سطح آنها نهفته است. در حالی که پارچه های بافت ساده ظاهری مسطح و یکنواخت دارند، پارچه های پارچه جناغی بافتی مورب دارند که به جذابیت و بعد بصری می افزاید. این الگوی مورب در بافت‌های جناغی با «پیچش» بیشتر، که خطوط مورب برجسته‌تر هستند، مشخص‌تر است.

علاوه بر این، رفتار این پارچه‌ها از نظر مقاومت در برابر چروک و چسبندگی نیز متفاوت است. پارچه های جناغی در مقایسه با پارچه های ساده بافت روان تر می شوند و کمتر در معرض چین و چروک هستند. این باعث می‌شود که بافت‌های جناغی به ویژه برای لباس‌هایی که به تناسب ساختار یافته‌تر و در عین حال انعطاف‌پذیرتری نیاز دارند، مانند شلوار و ژاکت، مناسب باشند.

علاوه بر این، روند بافت این پارچه ها از نظر پیچیدگی و سرعت متفاوت است. پارچه های ساده بافت نسبتاً ساده و سریع تولید می شوند که آنها را مقرون به صرفه و برای تولید انبوه ایده آل می کند. برعکس، پارچه‌های جناغی نیاز به تکنیک‌های بافت پیچیده‌تری دارند که در نتیجه فرآیند تولید کندتر و به طور بالقوه هزینه‌های تولید بالاتر می‌رود.

به طور خلاصه، در حالی که هر دو پارچه بافته ساده و پارچه های پارچه ای در صنعت نساجی اهداف مختلفی را انجام می دهند، از نظر ظاهر، بافت، عملکرد و روش های تولید ویژگی های متمایزی را از خود نشان می دهند. درک این تفاوت‌ها می‌تواند به مصرف‌کنندگان و طراحان قدرت دهد تا هنگام انتخاب پارچه برای پروژه‌ها یا محصولات خود، انتخاب‌های آگاهانه داشته باشند.