Με τη μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη των χημικών ινών, υπάρχουν όλο και περισσότερες ποικιλίες ινών. Εκτός από τις γενικές ίνες, πολλές νέες ποικιλίες όπως ειδικές ίνες, σύνθετες ίνες και τροποποιημένες ίνες έχουν εμφανιστεί στις χημικές ίνες. Προκειμένου να διευκολυνθεί η διαχείριση της παραγωγής και η ανάλυση του προϊόντος, απαιτείται επιστημονική αναγνώριση των υφαντικών ινών.

Η αναγνώριση ινών περιλαμβάνει αναγνώριση μορφολογικών χαρακτηριστικών και αναγνώριση φυσικών και χημικών ιδιοτήτων. Η μικροσκοπική παρατήρηση χρησιμοποιείται συνήθως για τον εντοπισμό μορφολογικών χαρακτηριστικών.

Υπάρχουν πολλές μέθοδοι για τον εντοπισμό φυσικών και χημικών ιδιοτήτων, όπως μέθοδος καύσης, μέθοδος διάλυσης, μέθοδος χρωματισμού αντιδραστηρίου, μέθοδος σημείου τήξης, μέθοδος ειδικού βάρους, μέθοδος διπλής διάθλασης, μέθοδος περίθλασης ακτίνων Χ και μέθοδος φασματοσκοπίας απορρόφησης υπερύθρου κ.λπ.

υφαντικές ίνες

1.Μέθοδος παρατήρησης με μικροσκόπιο

Η χρήση μικροσκοπίου για την παρατήρηση της διαμήκους και της διατομής μορφολογίας των ινών είναι η βασική μέθοδος για την αναγνώριση διαφόρων υφαντικών ινών και χρησιμοποιείται συχνά για τον προσδιορισμό των κατηγοριών ινών. Οι φυσικές ίνες έχουν η καθεμία ένα ειδικό σχήμα που μπορεί να αναγνωριστεί σωστά στο μικροσκόπιο. Για παράδειγμα, οι ίνες βαμβακιού είναι επίπεδες στη διαμήκη κατεύθυνση, με φυσική συστροφή, στρογγυλή διατομή στη μέση και κεντρική κοιλότητα. Το μαλλί είναι κουλουριασμένο κατά μήκος, έχει λέπια στην επιφάνεια και είναι στρογγυλό ή οβάλ σε διατομή. Μερικά μαλλί έχουν κουκούτσι στη μέση. Η γιούτα έχει οριζόντιους κόμπους και κάθετες ρίγες στη διαμήκη διεύθυνση, η διατομή είναι πολυγωνική και η μεσαία κοιλότητα μεγάλη.

2.Μέθοδος καύσης

Μία από τις κοινές μεθόδους αναγνώρισης φυσικών ινών. Λόγω της διαφοράς στη χημική σύνθεση των ινών, τα χαρακτηριστικά καύσης είναι επίσης διαφορετικά. Οι ίνες κυτταρίνης και οι πρωτεϊνικές ίνες μπορούν να διακριθούν ανάλογα με την ευκολία καύσης των ινών, είτε είναι θερμοπλαστικά, η οσμή που παράγεται κατά την καύση και τα χαρακτηριστικά της τέφρας μετά την καύση.

μέθοδος καύσης για αναγνώριση

Οι ίνες κυτταρίνης όπως το βαμβάκι, η κάνναβη και η βισκόζη καίγονται γρήγορα όταν έρθουν σε επαφή με τη φλόγα και συνεχίζουν να καίγονται αφού φύγουν από τη φλόγα, με τη μυρωδιά του χαρτιού που καίγεται, αφήνοντας μια μικρή ποσότητα μαλακής γκρίζας στάχτης μετά την καύση. Οι πρωτεϊνικές ίνες όπως το μαλλί και το μετάξι καίγονται αργά όταν έρχονται σε επαφή με τη φλόγα και αφήνουν τη φλόγα Μετά από αυτό, συνέχισε να καίγεται αργά, με τη μυρωδιά των φτερών που καίγονται, αφήνοντας μαύρη τραγανή στάχτη μετά το κάψιμο.

τύπου ίνας κοντά στη φλόγα στις φλόγες αφήστε τη φλόγα μυρωδιά καύσης Μορφή υπολειμμάτων
Ίνα Tencel Χωρίς τήξη και χωρίς συρρίκνωση καίγονται γρήγορα συνεχίστε να καίτε καμένο χαρτί
γκρίζα μαύρη στάχτη
Μοντάλ ίνα
Χωρίς τήξη και χωρίς συρρίκνωση καίγονται γρήγορα συνεχίστε να καίτε καμένο χαρτί γκρίζα μαύρη στάχτη
ίνες μπαμπού Χωρίς τήξη και χωρίς συρρίκνωση καίγονται γρήγορα συνεχίστε να καίτε καμένο χαρτί γκρίζα μαύρη στάχτη
Ίνα βισκόζης Χωρίς τήξη και χωρίς συρρίκνωση καίγονται γρήγορα συνεχίστε να καίτε καμένο χαρτί μια μικρή ποσότητα υπόλευκης στάχτης
πολυεστερική ίνα συρρικνώνεται λιώσει Πρώτα λιώστε και μετά κάψτε, υπάρχει διάλυμα που στάζει μπορεί να παρατείνει την καύση ιδιαίτερο άρωμα Γυάλινη σκούρα καφέ σκληρή μπάλα

3.Μέθοδος διάλυσης

Οι ίνες διακρίνονται ανάλογα με τη διαλυτότητα διαφόρων υφαντικών ινών σε διαφορετικούς χημικούς παράγοντες. Ένας διαλύτης μπορεί συχνά να διαλύσει μια ποικιλία ινών, επομένως όταν χρησιμοποιείται η μέθοδος διάλυσης για την αναγνώριση ινών, είναι απαραίτητο να εκτελούνται συνεχώς διαφορετικές δοκιμές διάλυσης διαλύτη για να επιβεβαιωθεί ο τύπος των ινών που προσδιορίζεται. Μέθοδος διάλυσης Κατά την αναγνώριση των μικτών συστατικών των αναμεμειγμένων προϊόντων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας διαλύτης για τη διάλυση των ινών ενός συστατικού και στη συνέχεια ένας άλλος διαλύτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάλυση των ινών του άλλου συστατικού. Αυτή η μέθοδος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την ανάλυση της σύνθεσης και της περιεκτικότητας διαφόρων ινών σε αναμεμειγμένα προϊόντα. Όταν η συγκέντρωση και η θερμοκρασία του διαλύτη είναι διαφορετικές, η διαλυτότητα της ίνας είναι διαφορετική.

Η προς αναγνώριση ίνα μπορεί να τοποθετηθεί σε δοκιμαστικό σωλήνα, να εγχυθεί με έναν ορισμένο διαλύτη, να αναδευτεί με μια γυάλινη ράβδο και να παρατηρηθεί η διάλυση της ίνας. Εάν η ποσότητα των ινών είναι πολύ μικρή, το δείγμα μπορεί επίσης να τοποθετηθεί σε μια κοίλη γυάλινη πλάκα με κοίλη επιφάνεια, να σταλαγεί με διαλύτη, να καλυφθεί με μια γυάλινη πλάκα και να παρατηρηθεί απευθείας κάτω από το μικροσκόπιο. Όταν χρησιμοποιείται η μέθοδος διάλυσης για τον προσδιορισμό των ινών, η συγκέντρωση του διαλύτη και η θερμοκρασία θέρμανσης θα πρέπει να ελέγχονται αυστηρά και να δίνεται προσοχή στην ταχύτητα διάλυσης των ινών. Η χρήση της μεθόδου διάλυσης απαιτεί ακριβή κατανόηση των διαφόρων χημικών ιδιοτήτων των ινών και οι διαδικασίες επιθεώρησης είναι πολύπλοκες.

Υπάρχουν πολλές μέθοδοι αναγνώρισης για υφαντικές ίνες. Στην πράξη, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μία μόνο μέθοδος, αλλά απαιτούνται πολλές μέθοδοι για ολοκληρωμένη ανάλυση και έρευνα. Η διαδικασία της συστηματικής ταυτοποίησης των ινών είναι ο επιστημονικός συνδυασμός πολλών μεθόδων ταυτοποίησης.


Ώρα δημοσίευσης: Οκτ-06-2022